DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol) արձանագրություն է, որն ապահովում է ցանցի ներսում IP հասցեների բաշխման արագ, ավտոմատ և կենտրոնական կառավարում: Այն նաև օգտագործվում է սարքի վրա ենթացանցային դիմակի, լռելյայն դարպասի և DNS սերվերի տեղեկատվությունը կարգավորելու համար:
Ինտերնետ ինժեներական աշխատանքային խմբի դինամիկ հյուրընկալող կոնֆիգուրացիայի աշխատանքային խումբը ստեղծել է DHCP:
Ինչպես է աշխատում DHCP
DHCP սերվերը թողարկում է եզակի IP հասցեներ և ավտոմատ կերպով կարգավորում է ցանցի այլ տեղեկություններ: Շատ տներում և փոքր ձեռնարկություններում երթուղիչը գործում է որպես DHCP սերվեր: Խոշոր ցանցերում մեկ համակարգիչ կարող է ստանձնել այդ դերը:
Սա գործելու համար սարքը (հաճախորդը) երթուղիչից (հոսթից) պահանջում է IP հասցե: Այնուհետև հոսթը տրամադրում է հասանելի IP հասցե, որպեսզի հաճախորդը կարողանա հաղորդակցվել ցանցում:
Երբ սարքը միացված է և միացված է ցանցին, որն ունի DHCP սերվեր, այն հարցում է ուղարկում սերվերին, որը կոչվում է DHCPDISCOVER հարցում:
DISCOVER փաթեթը DHCP սերվերին հասնելուց հետո սերվերը պահում է IP հասցեն, որը սարքը կարող է օգտագործել, այնուհետև հաճախորդին առաջարկում է հասցեն DHCPOFFER փաթեթով:
Ընտրված IP հասցեի համար առաջարկն արվելուց հետո սարքը պատասխանում է DHCP սերվերին DHCPREQUEST փաթեթով՝ այն ընդունելու համար: Այնուհետև սերվերն ուղարկում է ACK՝ հաստատելու, որ սարքն ունի այդ հատուկ IP հասցեն և սահմանելու այն ժամանակը, որ սարքը կարող է օգտագործել հասցեն՝ նախքան նորը ստանալը:
Եթե սերվերը որոշի, որ սարքը չի կարող ունենալ IP հասցե, այն կուղարկի NACK:
DHCP-ի օգտագործման առավելություններն ու թերությունները
Համակարգիչը կամ ցանկացած սարք, որը միանում է ցանցին (տեղական կամ ինտերնետ), պետք է պատշաճ կերպով կազմաձևված լինի այդ ցանցում հաղորդակցվելու համար: Քանի որ DHCP-ն թույլ է տալիս այդ կազմաձևումը կատարել ավտոմատ կերպով, այն օգտագործվում է ցանցին միացող գրեթե բոլոր սարքերում, ներառյալ համակարգիչներ, անջատիչներ, սմարթֆոններ և խաղային կոնսուլներ:
Այս դինամիկ IP հասցեի նշանակման պատճառով ավելի քիչ հավանականություն կա, որ երկու սարքերը ունենան նույն IP հասցեն, ինչը սովորական է ձեռքով նշանակված, ստատիկ IP հասցեներ օգտագործելիս:
DHCP-ի օգտագործումը հեշտացնում է ցանցի կառավարումը: Վարչական տեսանկյունից, ցանցի յուրաքանչյուր սարք կարող է ստանալ IP հասցե՝ ոչ ավելին, քան իրենց լռելյայն ցանցային կարգավորումները, որոնք ստեղծվել են ավտոմատ հասցե ստանալու համար: Այլընտրանքը ցանցի յուրաքանչյուր սարքին ձեռքով հասցեներ հատկացնելն է:
Քանի որ այս սարքերը կարող են ավտոմատ կերպով ստանալ IP հասցե, սարքերը կարող են ազատ տեղաշարժվել մի ցանցից մյուսը (հաշվի առնելով, որ յուրաքանչյուր սարք կարգավորվել է DHCP-ով) և ավտոմատ կերպով ստանալ IP հասցե, ինչը օգտակար է շարժական սարքերի համար:
Շատ դեպքերում, երբ սարքն ունի DHCP սերվերի կողմից նշանակված IP հասցե, այդ հասցեն փոխվում է ամեն անգամ, երբ սարքը միանում է ցանցին: Եթե IP հասցեները նշանակվում են ձեռքով, ապա ադմինիստրատորները պետք է յուրաքանչյուր նոր հաճախորդին տրամադրեն որոշակի հասցե, իսկ առկա հասցեները, որոնք նշանակված են, պետք է ձեռքով չհատկացվեն, նախքան մյուս սարքերը կարողանան օգտագործել այդ հասցեն: Սա ժամանակատար է, և յուրաքանչյուր սարքի ձեռքով կարգավորելը մեծացնում է սխալների հավանականությունը:
Կան առավելություններ DHCP-ի օգտագործման մեջ և կան թերություններ: Դինամիկ, փոփոխվող IP հասցեները չպետք է օգտագործվեն այնպիսի սարքերի համար, որոնք անշարժ են և մշտական մուտքի կարիք ունեն, ինչպիսիք են տպիչները և ֆայլերի սերվերները: Թեև այս տիպի սարքերը հիմնականում գոյություն ունեն գրասենյակային միջավայրերում, անիրագործելի է դրանք վերագրել փոփոխվող IP հասցեով: Օրինակ, եթե ցանցային տպիչն ունի IP հասցե, որը ապագայում ինչ-որ պահի կփոխվի, այդ տպիչին միացած յուրաքանչյուր համակարգիչ պետք է պարբերաբար թարմացնի իր կարգավորումները՝ հասկանալու համար, թե ինչպես կապվել դրա հետ:
Կարգավորումների այս տեսակն ավելորդ է և կարելի է խուսափել՝ չօգտագործելով DHCP այդ տեսակի սարքերի համար և փոխարենը՝ դրանց ստատիկ IP հասցե հատկացնելով:
Նույն գաղափարն ի հայտ է գալիս, եթե տնային ցանցում համակարգչին մշտական հեռահար մուտքի կարիք ունեք: Եթե DHCP-ն միացված է, այդ համակարգիչը ինչ-որ պահի կստանա նոր IP հասցե, ինչը նշանակում է, որ ձեր գրանցածը այդ համակարգչի համար երկար ժամանակ ճշգրիտ չի լինի: Եթե դուք օգտագործում եք հեռահար մուտքի ծրագիր, որը հիմնված է IP հասցեի վրա հիմնված մուտքի վրա, անջատեք DHCP-ն և օգտագործեք ստատիկ IP հասցե այդ սարքի համար:
Լրացուցիչ տեղեկություններ DHCP-ի մասին
DHCP սերվերը սահմանում է IP հասցեների շրջանակը կամ տիրույթը, որն օգտագործում է հասցե ունեցող սարքերը սպասարկելու համար: Հասցեների այս հավաքածուն միակ միջոցն է, որով սարքը վավեր ցանցային կապ է ստանում:
Սա ևս մեկ պատճառ է, թե ինչու է DHCP-ն այդքան օգտակար: Այն թույլ է տալիս մի քանի սարքերի միանալ ցանցին որոշակի ժամանակահատվածում՝ առանց հասանելի հասցեների լողավազանի կարիքի:Օրինակ, եթե սերվերի կողմից սահմանված է 20 հասցե, 30, 50, 200 կամ ավելի սարքեր կարող են միանալ ցանցին, քանի դեռ ոչ ավելի, քան 20 սարքեր միաժամանակ օգտագործում են հասանելի IP հասցեներից մեկը::
Քանի որ DHCP-ն IP հասցեներ է հատկացնում որոշակի ժամանակահատվածի համար (կոչվում է վարձակալության ժամկետ), համակարգչի IP հասցեն գտնելու համար ipconfig հրամանների օգտագործումը ժամանակի ընթացքում տարբեր արդյունքներ է տալիս:
Չնայած DHCP-ն օգտագործվում է դինամիկ IP հասցեներ իր հաճախորդներին տրամադրելու համար, դա չի նշանակում, որ ստատիկ IP հասցեները նույնպես չեն կարող օգտագործվել միաժամանակ: Սարքերի մի խառնուրդ, որոնք ստանում են դինամիկ հասցեներ և սարքեր, որոնց IP հասցեները ձեռքով հատկացված են իրենց, երկուսն էլ կարող են գոյություն ունենալ նույն ցանցում:
ISP-ներն օգտագործում են DHCP IP հասցեներ նշանակելու համար: Սա կարելի է տեսնել ձեր հանրային IP հասցեն նույնականացնելիս: Հավանաբար, ժամանակի ընթացքում այն կփոխվի, եթե ձեր տան ցանցը ստատիկ IP հասցե չունենա, ինչը սովորաբար վերաբերում է միայն այն ձեռնարկություններին, որոնք ունեն հանրությանը հասանելի վեբ ծառայություններ:
Windows-ում APIPA-ն հատկացնում է հատուկ ժամանակավոր IP հասցե, երբ DHCP սերվերը չի կարողանում ֆունկցիոնալ հասցե մատակարարել սարքին և օգտագործում է այս հասցեն, մինչև ստանա այն, որն աշխատում է:
ՀՏՀ
Ի՞նչ է DHCP-ի հետախուզումը:
DHCP snooping-ը երկու շերտի անվտանգության տեխնոլոգիա է, որը դադարեցնում է ցանկացած DHCP տրաֆիկ, որը նա սահմանում է որպես անընդունելի: Հետախուզման տեխնոլոգիան, որը ներկառուցված է ցանցային անջատիչի օպերացիոն համակարգում, թույլ չի տալիս չարտոնված DHCP սերվերներին IP հասցեներ առաջարկել DHCP հաճախորդներին:
Ի՞նչ է DHCP ռելեը:
Ռելեի գործակալը հոսթ է, որը փոխանցում է DHCP փաթեթները հաճախորդների և սերվերների միջև: Ցանցի ադմինիստրատորը կարող է օգտագործել ռելեային գործակալներ՝ հաճախորդների և սերվերների միջև հարցումներն ու պատասխանները փոխանցելու համար, որոնք չեն գտնվում նույն ֆիզիկական ենթացանցում:
